پس از پایان جنگ جمل یا یکى از جنگها، امام على علیه السلام به تقسیم غنائم مشغول شدند، هر نفرى از برابر حضرت عبور کرد، مشتى درهم به او عنایت فرمود. چون گیرنده غنیمت درهمهاى گرفته را مىشمرد ششصد درهم بود، به تمام افراد ارتش ششصد درهم رسید و براى خود حضرت هم ششصد درهم ماند. ناگهان یکى از سربازان آه کشید، حضرت سبب آه او را پرسید، عرضه داشت: وقتى خواستم در رکاب مبارک شما شرکت کنم دنبال برادرم رفتم، او را مریض یافتم، در موقع خداحافظى شنیدم که مىگفت: اى کاش از سلامت برخوردار بودم، تا مىتوانستم در کنار على با دشمنان حق بجنگم.
حضرت بلافاصله ششصد درهم سهم خود را به آن سرباز داد و فرمود: چون به دیدار برادرت رفتى این سهم را به او بده و بگو به خاطر نیّتت انگار با ما بودى و این سهم حق توست